Η Ισιδώρα είναι δασκάλα χορού, χορογράφος και χορεύτρια, η οποία έχει την δική της σχολή χορού στην Νίκαια, με την ονομασία The World of Dance. Είχα την χαρά να την συναντήσω λίγες μέρες μετά την παράσταση που είχε διοργανώσει με την συνάδελφό της και συνεργάτιδά της, Δήμητρα Παρτσανάκη. Επιπλέον, έχω την τιμή να είμαι και μέρος της ομάδας της, ως μαθητής της, οπότε η συζήτηση που κάναμε ήταν μία πολύ ευχάριστη διαδικασία, μέσα από την οποία, θα μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε για εκείνη και για την τέχνη του χορού.
Πότε και με ποιόν τρόπο προέκυψε η αγάπη σου για τον χορό;
Για την αγάπη μου για τον χορό σίγουρα έπαιξε ρόλο η πρώτη μου ξαδέλφη, η οποία είναι αρκετά μεγαλύτερη μου και από πολύ μικρή, όταν εγώ πήγαινα νήπιο, την έβλεπα να χορεύει και την θαύμαζα πολύ. Όποτε συναντιόμασταν σε οικογενειακά τραπέζια ή όταν πηγαίναμε σπίτι της, μου έβαζε τις στολές της, μου μάθαινε χορογραφίες και μετά τις παρουσιάζαμε στην οικογένειά μας. Έτσι, μπορώ να πω ότι εκείνη ήταν μία μεγάλη κινητήριος δύναμη που μου προκάλεσε την αγάπη μου για τον χορό. Παρόλα αυτά, όμως, είμαι από μία οικογένεια η οποία έχει έντονο το χορευτικό στοιχείο, τόσο από την πλευρά της μητέρας μου, όσο και από την πλευρά του πατέρα μου. Ο πατέρας μου μάλιστα έχει και ρίζες από Πορτογαλία και Αφρική, ενώ η μαμά του έμενε στη Βραζιλία, οπότε από πολύ μικρή εγώ είχα έρθει σε επαφή με το λάτιν.
Πώς αποφάσισες να ανοίξεις τη σχολή χορού και να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτό;
Από μικρή, όπως είπα μου άρεσε πολύ ο χορός, η μητέρα μου όμως δεν με πήγαινε σε κάποια σχολή. Ξεκίνησα μεγάλη σχετικά τον χορό, στο Γυμνάσιο, και από όταν ξεκίνησα, άρχισα να θαυμάζω πολύ τις δασκάλες. Ενώ μου άρεσε πολύ να χορεύω, όταν μπήκα στην ομάδα και ξεκίνησα τα μαθήματα άρχισε να μου αρέσει πιο πολύ η διδασκαλία και με προσέλκυε πιο πολύ από το να είμαι χορεύτρια και αυτό γιατί εννοείται πως είναι διαφορετικό να είσαι δάσκαλος από το να είσαι απλά χορευτής. Βέβαια, είχα και πολύ καλές δασκάλες, για αυτό και υπήρχε η τόση αγάπη για όλο αυτό που μας μετέδιδαν. Όσον αφορά στο πως άνοιξα την σχολή, είχα κάνει πάρα πολλές συνεργασίες πριν ανοίξω την σχολή, ωστόσο η τελευταία συνεργασία στην οποία είχα αφιερωθεί και είχα αναλάβει πολλές ώρες, δεν πήγε καλά καθώς υπήρχαν κάποιες διαφωνίες και αναγκάστηκα να την διακόψω. Σε εκείνη την φάση λοιπόν της ζωής μου, είχα απογοητευτεί και δεν ήθελα να συνεχίσω με τον χορό. Όμως, τότε, οι ίδιοι μου οι μαθητές με παρότρυναν να ανοίξω τον δικό μου χώρο και να μην σταματήσω να κάνω αυτό που αγαπώ, κάτι το οποίο εγώ φοβόμουν να κάνω από μόνη μου και να πάρω αυτό το ρίσκο.
Πώς θα περιέγραφες την Ισιδώρα σαν άνθρωπο;
Αυτή είναι μια ερώτηση η οποία περιέχει πάρα πολλά πράγματα κι για αυτό θα αναφερθώ στα χαρακτηριστικά που με έχουν επηρεάσει ως προς τον χορό. Σίγουρα είμαι πολύ κοινωνική, όπως ξαναείπα προηγουμένως, είμαι δίκαιη και ό,τι κάνω στην ζωή μου το αγαπώ πολύ και το κάνω με πάθος. Επίσης, δεν είμαι φιλοχρήματη και νομίζω ότι αυτά είναι κάποια στοιχεία που με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ στον χορό. Εννοείται, όμως ότι όλοι μας έχουμε και αρνητικά στοιχεία. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος των άκρων, το οποίο σημαίνει ότι όσο ζω τα θετικά συναισθήματα στην υπερβολή τους, τόσο ζω και τα αρνητικά. Αυτό έχει το αρνητικό ότι όταν, για παράδειγμα, αγχώνομαι, το άγχος μπορεί να μετατραπεί σε ένταση και είναι κάτι το οποίο προσπαθώ να το διαχειριστώ και να μην με επηρεάζει τόσο. Επιπλέον, είμαι και τελειομανής στον χορό, και αυτό σίγουρα έχει και αρνητικά εκτός από θετικά στοιχεία.
Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια; Υπάρχουν όνειρα που θα ήθελες να εκπληρώσεις;
Αρχικά, θέλω να σου πω ότι αισθάνομαι ευγνώμων για ό,τι έχω στην ζωή μου και σίγουρα τυχερή που κατάφερα να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα. Ωστόσο, μπορώ να σκεφτώ πολλά διαφορετικά σενάρια για τον εαυτό μου σε πέντε χρόνια, δεν έχω συγκεκριμένο πλάνο, αφήνω γενικά τα πράγματα να έρθουν μόνα τους και να δω που θα με πάει η ζωή. Ένα κρυφό μου όνειρο νομίζω ότι είναι το να φύγω από την Αθήνα και από την τρέλα αυτή του τόσο μεγάλου αστικού κέντρου, να ζήσω στην επαρχία πιο ποιοτικά και να φτιάξω έναν χώρο μακριά από το άγχος της πόλης. Όμως, επειδή είμαι πολύ ικανοποιημένη με την μέχρι τώρα πορεία της σχολής, με την ομάδα που έχω δημιουργήσει και με τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και που είναι πολλά χρόνια στην ζωή μου, δεν νομίζω ότι θα έπαιρνα αυτό το ρίσκο. Επίσης, θεωρώ ότι πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το αισθηματικό κομμάτι και αν κάποια στιγμή θελήσω να κάνω οικογένεια, δεν μπορώ να ξέρω πως αυτό μπορεί να επηρεάσει την ζωή μου.
Πώς βιώνεις τον ρόλο της δασκάλας στην σχολή χορού;
Αυτός ο ρόλος είναι κάτι το οποίο αγαπώ πάρα πολύ, δέχομαι μεγάλη αγάπη και θαυμασμό από τους μαθητές μου και βασικά πιστεύω ότι πήρα την εκτίμηση που μου έλειπε. Εγώ με κάποιον τρόπο ήθελα να ανήκω σε μία ομάδα, οπότε μεγαλώνοντας έφτιαξα μία ομάδα, όχι απαραίτητα για να την διευθύνω, αλλά για να ανήκω εγώ σε αυτήν, γιατί κι εγώ είμαι μέλος της ομάδας που έχω φτιάξει. Είναι πάρα πολύ ωραίο το να είσαι δάσκαλος και το να απευθύνεσαι σε τόσους μαθητές και με κάποιον τρόπο, έχω επιλέξει τους μαθητές που θα έχω δίπλα μου, καθώς δεν ταιριάζουμε με όλους τους ανθρώπους, οπότε κάπως έτσι διακόπτεται η συνεργασία με κάποια άτομα. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενη με αυτόν τον ρόλο.
Πόσο εύκολη ή δύσκολη μπορεί να είναι η επαφή με τα παιδιά; Και το να μπορέσεις να συντονίσεις μια χορογραφία;
Οι παραστάσεις και οι αγώνες είναι κάτι το οποίο είναι πολύ αγχωτικό για εμένα, που προσπαθώ να το διαχειριστώ καθώς με επηρεάζει πολύ. Δηλαδή, μπορεί μία παράσταση να με έχει επηρεάσει για μεγάλο διάστημα και δυστυχώς να με επηρεάζει γενικά και σε άλλους τομείς της ζωής μου. Αφιερώνω πάρα πολύ χρόνο σε αυτό και επειδή με πιάνει η τελειομανία μου, είναι πάρα πολλές οι ώρες που αφιερώνω στο να βρω τα τραγούδια, να φτιάξω τις χορογραφίες και να επιλέξω τις στολές των παιδιών. Με τα παιδιά, η συνεργασία είναι πάρα πολύ ωραία, ενώ ό,τι πρόβλημα υπάρξει, υπάρχει με γονείς, όχι με παιδιά. Σίγουρα υπάρχουν όρια, κάτι το οποίο ισχύει σε όλες τις ηλικίες και τα τμήματα και υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες. Χρειάζεται πειθαρχία, την οποία μπορώ να την μάθω στα παιδιά. Βέβαια, δεν είναι όλοι οι γονείς δεκτικοί στο να πειθαρχήσεις τα παιδιά τους ή δεν τους ταιριάζει ο τρόπος που το κάνω εγώ, το οποίο είναι αποδεκτό, καθώς μπορεί να τους ταιριάζει καλύτερα κάποιος άλλος δάσκαλος. Επιπλέον, είμαστε στην εποχή που οι γονείς γενικά δεν δέχονται να γίνονται παρεμβάσεις στα παιδιά τους, όπου μπορεί μάλιστα να αμφισβητούν μέχρι και τους δασκάλους του σχολείου , κάτι που στα χρόνια όταν ήμουν εγώ παιδί, ίσχυε ακριβώς το αντίθετο. Βέβαια να πω ότι στη σχολή, όσα χρόνια δουλεύω, είναι πολύ μικρό το ποσοστό των ανθρώπων που μου έχουν δημιουργήσει πρόβλημα και δε τους αρέσει ο τρόπος που δουλεύω.
Μπορείς να μεταδώσεις την αγάπη για τον χορό και την δημιουργία; Εάν ναι, με ποιόν τρόπο πιστεύεις ότι μπορεί να συμβαίνει αυτό;
Μπορώ να πω με ασφάλεια ότι αυτό είναι κάτι που μπορώ να κάνω. Αυτό γιατί, ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου που του το έχω μεταδώσει, είναι ο ανιψιός μου, ο οποίος τώρα έκλεισε τα 5. Επειδή έχω περάσει πάρα πολλές ώρες μαζί του από την πρώτη στιγμή, είδα να μεταδίδεται η αγάπη μου για τον χορό σε ένα παιδί. Σίγουρα αυτή ήταν η πιο έντονη εμπειρία μου γιατί έγινε τελέιως αβίαστα, χωρίς να καταλαβαίνω καν ότι προσπαθώ να του το μεταδώσω. Ωστόσο, εννοείται ότι μέσα στα χρόνια στη σχολή χορού, έχω μεταδώσει την αγάπη και σε πολλούς μαθητές μου, και μάλιστα, κάποιοι από αυτούς έγιναν δάσκαλοι. Δεν ξέρω ακριβώς να περιγράψω τον τρόπο. Πιστεύω ότι τα παιδιά αγαπούν αυτό που βλέπουν ότι αγαπάς και να το βλέπουν στην πράξη, από το να ακούς μουσική μέχρι να χορεύεις και να οργανώνεις παραστάσεις. Οπότε και ο ανιψιός μου αγάπησε αυτό που είδε ότι αγαπάω πολύ και τον τρόπο με τον οποίο το έκανα.
Από πού εμπνέεσαι τις χορογραφίες που παρουσιάζονται στις παραστάσεις;
Τώρα είμαι ακριβώς σε αυτήν την περίοδο που εμπνέομαι τις χορογραφίες για τις παραστάσεις. Τα καλοκαίρια λοιπόν, κάνω μια προετοιμασία, έτσι ώστε τον Σεπτέμβρη να έχω ήδη μία πρώτη εικόνα για την κάθε ομάδα μου. Σίγουρα, ακούω πολύ μουσική, παρακολουθώ χορογραφίες από σχολές που βλέπω είτε από το εξωτερικό είτε από την Ελλάδα, από συναδέλφους μου. Μπορεί να ακούσω, για παράδειγμα, όταν είμαι έξω για ποτό, ένα τραγούδι που να μου αρέσει και να το βρω. Επίσης, έχει να κάνει και με την κάθε ομάδα που έχω, γιατί θέλω να τους δίνω ένα κίνητρο, πέρα από την χορογραφία, να μπορούμε να περάσουμε και καλά όσο την δουλεύουμε. Θεωρώ ότι είναι το πιο δημιουργικό κομμάτι της δουλειάς αυτή η περίοδος. Το πιο διασκεδαστικό είναι η επαφή με τον κόσμο, το πιο δημιουργικό είναι αυτή η περίοδος όπου τα πάντα μου δίνουν ιδέες, τα χρώματα, οι διακοπές, τα συναισθήματά μου. Είναι μια πολύ ωραία διαδικασία αυτή, όπου μπορείς να πάρεις ιδέες από πάρα πολλά πράγματα. Για παράδειγμα, έχω παέι στη Σέριφο, σε ένα πανηγύρι και έχω σκεφτεί ότι θα μπορούσα στο φινάλε μίας παράστασης να βάλω μία χορογραφία η οποία να έχει πολύ έντονο το ελληνικό στοιχείο ή να παρακολουθήσω μία παράσταση και να εμπνευστώ από κάποια στοιχεία και να τα μεταφέρω στις δικές μου ομάδες. Τέλος, επειδή οι ομάδες μου με εμπιστεύονται πολύ, τον Σεπτέμβρη μπορεί να προτείνω σε κάποιους να χορέψουν έναν χορό που να μην τον έχουν σκεφτεί, οπότε το καλοκαίρι μου το περνάω κάπως έτσι, όπου η φαντασία μου δουλεύει ασταμάτητα.
Ξεκινώντας να σκέφτεσαι μία παράσταση, με ποιόν τρόπο ξεκινάς να δουλεύεις μέχρι να φτάσεις στο τελικό αποτέλεσμα; Πώς την οραματίζεσαι από την αρχή μέχρι το τέλος;
Αρχικά, θέλω να πω ότι οργανώνω τις δικές μου παραστάσεις εδώ και 15 χρόνια. Κάθε φορά, στο τέλος κάθε παράστασης, σκέφτομαι τι μου άρεσε πολύ, τι πήγε πολύ καλά, τι δε μας βγήκε, οπότε σίγουρα υπάρχουν πράγματα που βελτιώνονται από την μία χρονιά στην άλλη. Φέτος, για παράδειγμα, είχα ένα θέατρο το οποίο μας δυσκόλεψε πολύ με τα παρασκήνια του, οπότε έκλεισα ήδη το επόμενο θέατρο, έτσι ώστε να ξέρω ότι δεν θα προκύψει ξανά το ίδιο πρόβλημα με τα παρασκήνια. Είναι η πρώτη χρονιά που ξεκινάω με αυτόν τον τρόπο. Πάντα ξεκινάω με το να οραματίζομαι τις χορογραφίες. Στη συνέχεια ψάχνω να βρω τα κουστούμια, η οποία είναι μια διαδικασία που θέλει αρκετή σκέψη, καθώς στην κάθε ομάδα που μπορεί να αποτελείται από 10-15 άτομα, υπάρχουν πολλά διαφορετικά σωματότυπα και πρέπει να βρω κάτι που να τους κολακεύει όλους. Επίσης, λόγω εποχών, προσπαθώ να βγάλω ένα όμορφο αποτέλεσμα, χωρίς ο κόσμος να χρειαστεί να δώσει πολλά χρήματα για να το παρακολουθήσει και, έτσι, όλη η διαδικασία θέλει πάρα πολύ ψάξιμο. Εγώ ήδη έχω βρει το θέατρο για του χρόνου, έχω σκεφτεί τα τραγούδια για τις περισσότερες ομάδες και έχω σκεφτεί μέρη από τις χορογραφίες τους και τώρα είμαι στην φάση που κοιτάζω και τα κουστούμια. Μετά από όλα αυτά, πρέπει να βρω τον φωτογράφο, τον βιντεογράφο, τον ηχολήπτη και να σκεφτώ ποιούς κρατάω από φέτος ή αν θέλω να αλλάξω κάτι. Είναι πάρα πολλά τα σκέλη, τα οποία, κάποιος που δεν ασχολείται, μπορεί να μην τα έχει στο μυαλό του.
Θα ήθελα να μου πεις κάποιο περίεργο ή αστείο περιστατικό που να έχει συμβεί όσο καιρό ασχολείσαι με τον χορό
Έχω στο μυαλό μου πάρα πολλά αστεία περιστατικά που μου έχουν συμβεί. Κυρίως αυτά, αγαπημένε μου μαθητή, μου λέει αστειευόμενη, είναι στα τμήματα ενηλίκων, όπου δεν υπάρχει το άγχος της ασφάλειας που υπάρχει στα παιδικά τμήματα. Στους ενήλικες αφήνω τον εαυτό μου τελείως ελεύθερο και εγώ προσωπικά αισθάνομαι ότι οι ενήλικες είναι φίλοι μου, ότι είμαστε μία ομάδα, αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο και το ίδιο κάνουν κι εκείνοι και περνάμε όλοι καλά. Είναι πολλές φορές που ακυρώνουμε μαθήματα γιατί πάμε σε πάρτυ ή βγαίνουμε έξω για φαγητό και γενικά έχουν γίνει πολλά αστεία περιστατικά με τους ενήλικες, όπου όλοι μας γελάμε και έχουμε να θυμόμαστε.
