Η Ηλιάνα Γαλάνη μιλά για τον κόσμο του θεάματος ως παιδικό βίωμα

• Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το χώρο της υποκριτικής; Ήταν δική σου επιθυμία ή απλώς προέκυψε;

Η ενασχόλησή μου με την υποκριτική ήταν εντελώς τυχαία, με αφορμή μια κοπέλα που γνώριζα τότε, που μου πρότεινε να εγγραφώ σε ένα πρακτορείο μοντέλων και εκείνο τον καιρό έτυχε να ζητούσαν άτομο για ρολό της σειράς. Έτσι πήρα μέρος στο casting και πέρασα.

• Τι θυμάσαι πιο έντονα από τα γυρίσματα της σειράς; Υπάρχει κάποιο περιστατικό που σου έχει μείνει αξέχαστο;

Πιο έντονα η αλήθεια είναι ότι μου έχει μείνει η αίσθηση χαράς που είχα, αν και παιδί και ύστερα από πολλές ώρες σχολείου, ήταν ένας τρόπος για να ξεχνιέμαι και να αλλάζω περιβάλλον. Ήμασταν πάντα όλοι χαμογελαστοί – βέβαια υπήρχαν και στιγμές κούρασης, όπως είναι φυσικό – παρόλα αυτά μου έχει μείνει ως μια πολύ όμορφη ανάμνηση. Οι σκηνές των οικογενειακών τραπεζιών που ήμασταν όλοι μαζί και γίνονταν οι πολύωρες κυρίως στιγμές, αλλά και οι σκηνές για συγκεκριμένα επεισόδια με διαφορετικά concept (γιορτές, θεματικά, πάρτι), αποτελούν κομμάτια των γυρισμάτων που έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου.

• Πώς ήταν να δουλεύεις με τόσους γνωστούς και αγαπημένους Έλληνες ηθοποιούς από τόσο μικρή ηλικία; Ένιωθες άγχος ή σε ενθάρρυναν;

Αν και ήμουν παιδί, στην αρχή εννοείται ότι πάντα υπήρχε το άγχος, γιατί βρισκόμουν σε ένα ξένο περιβάλλον. Όμως, ακριβώς λόγω του ότι ήμουν σε μικρή ηλικία, 9 ετών, δεν είχα τόσο έντονη την αίσθηση της ανησυχίας και του να πάνε «όλα τέλεια». Βοηθούσαν βέβαια και οι ηθοποιοί, εξαιρετικοί στη δουλειά τους και πάντα πρόθυμοι να μας βοηθήσουν!

• Έχεις κρατήσει επαφή με άτομα από το cast ή την παραγωγή μέχρι σήμερα;

Τα άτομα που έχουμε μιλήσει πιο πρόσφατα και γενικότερα έχουμε κρατήσει πιο κοντινή επαφή είναι ο Μελέτης Ηλίας, η Βάσω Λασκαράκη και η Βίβιαν Κοντομάρη, κυρίως λόγω του ότι κάναμε τις πιο πολλές σκηνές μαζί ως πιο κοντινά μέλη της «οικογένειας»!

• Ως παιδί ηθοποιός, πώς διαχειρίστηκες τη δημοσιότητα και την έκθεση; Σε επηρέαζε καθόλου στη (τότε) καθημερινότητά σου;

Δεν θα έλεγα ότι επηρεάστηκα ιδιαίτερα από τον ρόλο μου. Επειδή όπως είπες ήμουν παιδί, δεν είχα εγκλιματιστεί τόσο ακόμα σε αυτό το mindset της αναγνωρισιμότητας και της τηλεθέασης. Πάντα στόχευα στο να περνάω χρόνο με τις παρέες μου και να κάνω πράγματα και εκτός του χώρου. Εννοείται πως υπήρχαν στιγμές που το συνειδητοποιούσα, ειδικά όταν ερχόταν κόσμος για να μου μιλήσει ή να βγάλουμε κάποια φωτογραφία.

• Πότε ένιωσες για πρώτη φορά ότι «ναι είμαι ηθοποιός»; Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη στιγμή που το συνειδητοποίησες πραγματικά;

Μέχρι και τώρα όταν με περιγράφουν ως ηθοποιό πάντα απαντάω ότι δεν είμαι πραγματικά. Ένας ρόλος από όταν ήσουν 9-13 ετών χωρίς καμία παραπάνω συμμετοχή κάπου, χωρίς την αφοσίωση στο χώρο αλλά και την εμπειρία (είτε λέγεται σπουδές, είτε δουλειές) δεν σε καθιστά ηθοποιό. Παρόλα αυτά όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω όλο και περισσότερο το πόσο μεγάλη απήχηση είχε σαν σειρά, χωρίς να υποτιμάω και τον εαυτό μου.

• Πώς βλέπεις σήμερα αυτή την εμπειρία; Τι πιστεύεις ότι σου έμαθε ως άνθρωπο, αλλά και ως καλλιτέχνη;

Είμαι πραγματικά ευγνώμων και πολύ τυχερή που κατάφερα να συμμετάσχω σε μία από τις πιο επιτυχημένες νεότερες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, σίγουρα δεν θα ήμουν το άτομο που είμαι σήμερα χωρίς αυτό. Μου έχει προσφέρει γνώσεις και εμπειρίες που δεν θα είχε ο κάθε άνθρωπος, όπως πράγματα που γίνονται πίσω από μια παραγωγή, τη ζωή και την καθημερινότητα πολλών διαφορετικών ανθρώπων κα.

• Ποιο είναι το feedback που λαμβάνεις από τον κόσμο σήμερα για τη δουλειά σου – σε αναγνωρίζουν ακόμα από τη σειρά;

Είναι ευτυχώς πολύ θετικό. Δεν λαμβάνω αρνητικά σχόλια, κάτι για το οποίο ευχαριστώ πραγματικά τον κόσμο, γιατί πλέον όλοι γνωρίζουμε πως συμπεριφέρεται ορισμένο ποσοστό των ανθρώπων σε άτομα που υπάρχουν δημόσια. Πάντα με συγχαίρουν ή χαίρονται που με βλέπουν, και αυτό με κάνει να νιώθω πολύ χαρά μέσα μου, κι ας μην έχω κάνει κάτι τόσο σπουδαίο! Χαίρομαι που ίσως προσφέρω παρέα σε ανθρώπους έστω και για μισή ώρα μέσα στη μέρα τους βλέποντας τη σειρά.

• Ποιο είναι το πιο κουλό/αστείο πράγμα που σου έχει πει ποτέ θεατής που σε έχει συναντήσει;

Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι κάτι κουλό ή περίεργο, παρ’όλα αυτά, αντιδράσεις του τύπου να φωνάζουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ή να περνάω από δίπλα και να αντιδρούν πιο έντονα σίγουρα είναι σκηνικά που με ξαφνιάζουν.

• Κλείνοντας, τι θα ήθελες να πεις ως συμβουλή στους νέους ανθρώπους που θέλουν να μπουν στον χώρο του θεάματος από μικρή ηλικία;

Κυνηγήστε το. Εάν το έχετε πάρει απόφαση – είτε και να μην το έχετε πάρει και να θέλετε απλώς να το δοκιμάσετε – μην το αφήσετε. Είναι κάτι πραγματικά όμορφο, ναι μεν βγαίνεις από το comfort zone σου και συναναστρέφεσαι με πολύ κόσμο, αλλά στην τελική αυτό έχει σημασία! Καταλαβαίνεις πτυχές του εαυτού σου, τις εξελίσσεις και γίνεσαι πιο δυνατός, αποκτώντας αυτοπεποίθηση. Δοκιμάστε νέα πράγματα και μην πτοείστε από αρνητικά σχόλια ή αποτυχίες. Η ζωή δεν είναι εύκολη σίγουρα, όμως θα βρεις τη λύση σου!