Βράδυ Κυριακής, 17 Δεκεμβρίου. Το χριστουγεννιάτικο mood μας έχει πλέον κατακλύσει ολοκληρωτικά, και η ανάγκη του κόσμου για ποιοτική ψυχαγωγία είναι τεράστια. Δεν υπάρχει καλύτερος συνδυασμός από – το πιο χριστουγεννιάτικο θέατρο της πόλης, να υποδέχεται μία από τις μεγαλύτερες stand-up-comedians της χώρας, για την μεγαλύτερη παράσταση της ζωής της. Αν κάποιος έχει αμφιβολία για αυτό, τότε σίγουρα δεν ήταν ένα από τα 3.000 άτομα πού παρευρέθηκαν στο Christmas Theater, για να απολαύσουν τη Χρύσα Κατσαρίνη να παίζει για τελευταία φορά την παράστασή της, «Κουβέρτα».

Πριν από την παράσταση
Ακόμα και αν κάποιος δεν ήξερε ποιος κωμικός επρόκειτο να ανέβει στη σκηνή, θα μπορούσε εύκολα να το μαντέψει, αφού το μουσικό playlist που μας έκανε παρέα πριν από την παράσταση αποτελούνταν από κλασικά ροκ κομμάτια, τα οποία, ένας σωστός φαν της Χρύσας, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι είναι τα αγαπημένα της. Και λίγο πριν σηκωθεί η αυλαία, η ερώτηση που στροβιλιζόταν στο μυαλό μου ήταν, πώς να είναι άραγε για έναν κωμικό τα 5 λεπτά πριν ανέβει στη σκηνή, αλλά και τα 5 λεπτά αφού τελειώσει η παράσταση. Έτσι, τη συνάντησα μετά από το τέλος του σόου και τη ρώτησα.

«Απόλυτος πανικός πριν ανέβω στη σκηνή, απόλυτη ευτυχία αφού κατέβω. Απόλυτη ευτυχία νιώθω αν έχει πάει καλά, βέβαια. Αν δεν έχει πάει καλά παραμένει ο απόλυτος πανικός. (γέλια) Πριν βγω στη σκηνή δεν μιλάω με κανέναν. Προσπαθώ να βρω τις ανάσες μου, κάνω λίγες ασκήσεις φωνητικής και με ενθαρρύνω. Λέω στον εαυτό μου, πάμε ρε Χρυσάκι, το ‘χεις, you got this.»
Και ακόμα και για δύο τυφλούς θεατές, όπως εγώ και η κολλητή μου, ήταν απόλυτα ξεκάθαρο το πότε ανέβηκε η Χρύσα στη σκηνή, αφού 3.000 υπερενθουσιασμένοι fans την υποδέχτηκαν με ίσως το πιο ζεστό χειροκρότημα και τις πιο δυνατές φωνές που μπορεί κανείς να ακούσει σε ένα live show.
Συμπερίληψη στην κωμωδία
Και μιλώντας για προσβασιμότητα για ανάπηρα άτομα στο θέατρο (τι πιο σύνηθες να συμβεί(!) ), ήταν η πρώτη φορά που ένας καλλιτέχνης με ρώτησε, αν το performance του ήταν προσβάσιμο και συμπεριληπτικό για άτομα με οπτική αναπηρία, δείχνοντας γνήσιο ενδιαφέρον να μάθει και να βελτιώσει τυχόν αδυναμίες. Επειδή, όμως, η συμπερίληψη δεν αφορά μόνο στα άτομα με αναπηρία, και η Χρύσα Κατσαρίνη φαίνεται να το κατανοεί πλήρως αυτό, ήταν επίσης η πρώτη performer που άκουσα να χρησιμοποιεί συμπεριληπτική γλώσσα ως προς το φύλλο, χρησιμοποιώντας φράσεις, όπως «είσαστε έτοιμα;» ή «ήσασταν όλα υπέροχα». Με αυτόν τον τρόπο, έδειξε ότι αναγνωρίζει το non-binary κοινό της, έδωσε ορατότητα στην γλωσσική αυτή εξέλιξη, κατέστησε σαφή την αντίθεσή της στην πατριαρχική γλώσσα και έκανε την παράστασή της ένα ασφαλές μέρος για όλες, όλα και όλους.
Η ιδιαίτερη σχέση της Χρύσας με το κοινό της
Κάτι άλλο που συζητήσαμε ήταν το δικό της highlight της βραδιάς.
«Σίγουρα η ίδια η παράσταση ήταν μία απίστευτη εμπειρία, όμως για εμένα το highlight ήταν οι χαιρετούρες με τον κόσμο στο τέλος. Όλοι αυτοί οι αγάπη με κάνει να νιώθω ππολύ ευτυχισμένη.»
Ορμώμενος από την απάντησή της αυτή, δεν παρέλειψα να της ζητήσω να μας μεταφέρει κάτι από όλα αυτά που άκουσε από το κοινό με τα από την παράσταση, πού τις έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση. Με πολύ σεβασμό απέναντι στο κοινό της, μου είπε:
«Κάποια παιδιά μοιράστηκαν μαζί μου πολύ προσωπικά τους βιώματα, που φυσικά δεν μπορώ να μοιραστώ, αλλά άκουσα πολύ συνταρακτικά πράγματα. Έβαλα τα κλάματα 4-5 φορές. Κάποια άτομα μου είπαν ότι η προηγούμενη παράστασή μου τους έκανε παρέα σε πολύ δύσκολες στιγμές τους. Άλλοι μου είπαν ότι με άκουσαν να μιλάω για την κακοποίηση που έχω βιώσει και ταυτίστηκαν και βοηθήθηκαν πολύ. Είναι πολύ όμορφο να αντιλαμβάνεσαι ότι βοηθάς ανθρώπους σε πολύ δύσκολες στιγμές τους, χωρίς να το συνειδητοποιείς κιόλας.»
Μία παράσταση που αξίζει να δούμε
Η παράσταση αυτή καθεαυτή ήταν πραγματικά ένα αριστούργημα. Η διάρκεια ήταν ιδανική – ούτε πολύ σύντομη, ώστε να νιώσουμε πως ήταν ελλειπής, ούτε αρκετά μεγάλη ώστε να πάθουμε ρήξη σαγονιού, αφού ο ρυθμός των αστείων ήταν καταιγιστικός. Τα αστεία, δε, ήταν ποιοτικά, καθόλου ρηχά και προσβλητικά. Στο τέλος της παράστασης δεν ξέραμε αν κλαίμε από τα γέλια ή από τη συγκίνηση, καθώς το φινάλε που μας επιφύλασε η Χρύσα ήταν βαθιά συναισθηματικό και χιουμοριστικό συνάμα.
Σχέδια για το μέλλον
Μετά από ένα τέτοιο performance, και έχοντας δει- την πρώτη της παράσταση, «Ό,τι Πολυτιμότερο Έχω», γύρω στις 15 φορές, δεν θα μπορούσα να μην τη ρωτήσω, πότε θα δούμε την επόμενή της δουλειά. «Έχω ήδη ξεκινήσει να δουλεύω την επόμενη μου παράσταση. Θέλω να μου δώσω χρόνο αυτή τη φορά. Υπολογίζω ότι θα ανέβει τον Νοέμβριο.»
Όσο για το αγαπημένο, πολυπόθητο και πολυαναμενόμενο «ΧΙΚ!», τη σειρά που την καθιέρωσε στο ελληνικό youtube, η Χρύσα μας είπε: «Αυτή τη στιγμή ψάχνω χορηγούς, γιατί φαντάσου ότι το κάθε επεισόδιο κοστίζει γύρω στα 700€. Όμως θέλω πάρα πολύ να το κάνω. Το αγαπάω πάρα πολύ το ΧΙΚ.»
Και για εσάς που δεν μπορέσατε να δείτε την παράσταση όσο παιζόταν, ο Άγιος Βασίλης σας επισκέφθηκε νωρίς φέτος. Η «Κουβέρτα» βρίσκεται ήδη στο κανάλι της Χρύσας στο YouTube.
Καλή θέαση, καλά Χριστούγεννα!



